DE TROON

September 2012. We merken al een tijdje dat Kalle niet meer lekker in zijn aangepaste stoel zit. Ooit is deze aangeschaft om Kalle met ons aan tafel te laten zitten. Met een eigen tafelblad 'om speelgoed op te leggen'. Een stoel bedoeld om 'mee te doen' en om te activeren. Daar is het nooit van gekomen. De stoel vangt stof, want Kalle zit er nooit in. De zitting is voor hem blijkbaar niet comfortabel genoeg. Waarschijnlijk is het allemaal te recht, te koud, te glad. Kalle houdt van zacht, warm en knus.
En dus begint de zoektocht naar een andere zitvoorziening. Een hele klus, blijkt. In de maanden die volgen komen diverse keren de ergotherapeute en verschillende vertegenwoordigers van bedrijven langs die een zitvoorziening zouden kunnen leveren. De ene stoel wordt gepast en meteen afgekeurd. De andere is er in de verkeerde maat en wordt de keer daarop - enkele weken verder - alsnog afgekeurd. Bij een andere stoel ontbreken tijdens de passing essentiële onderdelen. De volgende stoel hoeft Kalle niet eens te passen omdat we metéén zien dat hij te weinig steun voor hem biedt. Een vacuümkussen dat het op-schoot-zitten moet nabootsen werkt ook niet in de praktijk omdat het na het vacuüm-trekken te hard is.
Tussen de passingen zitten steeds weken, soms maanden, hoe zeer we ook aangeven dat het een beetje dringend is. Kalle de hele dag op schoot houden, dat heeft niet alleen lichamelijke gevolgen voor ons, maar is simpelweg qua tijd vaak niet te doen.
In juni 2013 wordt de knoop doorgehakt: Er moet een zitvoorziening op maat worden gemaakt. We zien dat Kalle in zijn autostoeltje - een door ons zelf aangeschafte 'gewone' Maxi Cosi Priori - het lekkerst zit. Net als in de Bugaboo Cameleon, aangeschaft voor Kalle's geboorte, toen alles nog normaal leek te zijn. Dus vragen we om iets wat daar zo veel mogelijk op lijkt. Een kuip die hem een geborgen gevoel geeft. Een stevige onderlaag met een zachte bovenlaag, net als de schapenwollen voetenzak waar Kalle altijd in zit.
Elke poging van onze kant om het proces snel en soepel te laten verlopen wordt met veel begrip en motivatie ontvangen. Maar gaat het traag als stroop. Vakantieperiode, moeilijk om de afspraken van de betrokkenen te coördineren, problemen met de bestelling van de materialen ... De stoel voor Kalle wordt door de zorgverzekeraar vergoedt, die een contract heeft met bedrijf A. Bedrijf A laat de stoel maken door bedrijf B. De stof voor de bekleding wordt besteld bij bedrijf C. Korte lijnen? Niet bepaald.

Iedereen is al die tijd aardig, kundig en vol begrip voor ons 'ongeduld'. Maar hoe zeer we ook vriendelijk-dwingende telefoontjes plegen: sneller dan dit gaat het blijkbaar niet.

Januari 2014. Het eindresultaat is er. We zetten Kalle op zijn troon en zien ontspannen beentjes. Een paar kleine dingen moeten nog gefinetuned worden, maar wij zijn alvast blij. Echt een eigen plek voor Kalle. Zacht, warm, knus.

De kuip is met sterk klittenband bevestigd op een wig. op die manier kan de kuip traploos gekanteld worden: Alles tussen zit- en ligstand is mogelijk. De kuip kan zelfs ook zonder wig op de grond worden gezet - in de schommelstand. Het contragewicht (dat nodig is om te ver naar achteren kantelen te voorkomen) kan alleen tot nu toe nergens worden vastgemaakt ...

op deze hoogte is Kalle ook voor Liko makkelijker benaderbaar - mooi! (Hij heeft ook al op de troon gezeten en deed meteen zijn ogen dicht ...)